Sint Ignatiuscollege, Amsterdam

In herinnering wat zij tot stand bracht

Bernard ontleend aan: Willem van Twillert.nl

De eerste schreden door Bernard Huijbers

Mijn vader Bernard Huijbers, die arts was, kon prachtig op de huispiano improviseren en dat probeerde ik als jongste zoon, geboren in Rotterdam in 1922, hem na te doen. Moeder zong altijd en overal; ze had een absoluut gehoor.

In 1928 verhuisden we naar Westeinde 9 in Amsterdam waar we in de hondse winter van 1929 het Paleis voor Volksvlijt achter ons zagen afbranden.

Op de kostschool Saint Louis in Weert waar ik van 1930 - 1934 verbleef had ik pianoles van Jos Pennartz en vanaf 1934 in Amsterdam van Joep Schreurs, organist van de Mozes en Aäronkerk, naast wie ik op de orgelbank mocht zitten.

Op het IgnatiusCollege ('het Ig') van de Jezuïeten mocht/moest ik toen al gauw het Paterslof begeleiden; uit het hoofd, met enkel de melodieën vóór me, want al die gedrukte noten vond ik lastig en lelijk! Zelf begeleiden was veel gemakkelijker.

Bij de overgang van de tweede naar de derde klas gymnasium kreeg ik drie 'taken' als straf voor 'luiheid' en daarmee hield de pianoles op.Gelukkig werd een (tijdelijk) overspannen Leuvense filosofieprofessor (Prof. Pot) kamerbewoner-en-famille bij ons.

Hij was een Bachfanaat die mijn zelfstudie stimuleerde. Op het Ig was er een fameus koor met Palestrina-traditie en later ook rond Hendrik Andriessen, al gauw onder leiding van de visionaire Frits Smits van Waesberghe (derde van de vier s.j. broers, gestorven in 1998) en vanaf 1938 onder de oudste, Jos Smits van Waesberghe.

In 1940 trad ik in bij de Jezuïeten, waar ik sindsdien altijd met muziek werd belast als zanger, organist, dirigent en intens Gregoriaans beoefenaar. In 1954 maakte ik kennis met Joseph Gelineau S.J. en diens Franse psalmodie.

Samen met mijn voormalig Ig-zangertje Huub Oosterhuis (1933) werden wij een complete internationale (Frans, Duits, Engels, Italiaans, Spaans) Jezuïetenploeg, die zich inzette voor Volkstaalliturgie, lang vóór Vaticanum II. De eerste realiseringen daarvan vonden al plaats vanaf 1956 in het IgnatiusCollege, in 1966 voortgezet in de Dominicuskerk en vanaf 1962 in de Studentenecclesia van Jan van Kilsdonk s.j.

 

Tot zover de voorgeschiedenis, die nog steeds niet afgelopen is.

Bernard Huijbers, Espeillac, 30 maart 2002. Bernard Maria Huijbers * 24.07.1922 Rotterdam Studeerde compositie bij Ernest W. Mulder. In 1951 behaalde hij het staatsdiploma Muziektheorie. 1946-51 en 1956-70, dirigent van het koor van het Ignatiuscollege. Vanaf 1956 eerste realisering van volkstaal-liturgie in het Ignatiuscollege. 1961 (1962?): met Huub Oosterhuis oprichter van de Studentenwerkgroep voor Volkstaalliturgie, in 1966 voortgezet in de Dominicuskerk, vanaf 1962 ook gepraktiseerd in de Studentenecclesia van Jan van Kilsdonk S.J. Huijbers componeerde naast veel vocale muziek, ook instrumentale muziek.

Zo componeerde hij in 1964/65 een musical getiteld: Erik naar, Erik, het groot insectenboek, van Godfried Bomans.

In publicaties en lezingen onder meer voor de werkgroep Universa Laus, waarvan Huijbers in 1966 een van de oprichters was, licht hij regelmatig zijn ervaringen als componist voor liturgie toe.

Artikelen van Huijbers zijn onder meer gebundeld verschenen onder de naam:

Door podium en zaal tegelijk, bij, Gooi en sticht (Hilversum 1969).

In vertaling verschenen als, The performing Audience,

gepubliceerd door: North American Liturgy Resources (Cincinnati 1972).

Recent verscheen een artikel in Resonans (Kwartaalblad voor Liturgievernieuwing, jaargang 2-nr.3) getiteld:

Trekkracht van het innerlijk (Groningen 2000).

Huijbers vindt inspiratie in het Gregoriaans, bij volksmelodieën en bij composities van Carl Orff.

Sinds 1978 woont Huijbers in Frankrijk. Annelou, echtgenote, vervaardigt diverse teksten en illustraties.